ჩვენს უახლეს ისტორიაში არაერთი ფაქტის მოწმენი გავხდით, როდესაც საზოგადოება სხვადასხვა ქვეყნებში და მთელი ხალხებიც კი, იწყებენ საკუთარი ისტორიის გადაფასება, რაც, ასე ვთქვათ, სპეციფიკურ სახეს იღებს ხოლმე. საკუთარი წარსულის გადაფასება, თუკი იგი სიმართლეზე და რეალობის ობიექტურ აღქმაზეა დამყარებული, სავსებით ნორმალური და ჯანსაღი მოვლენაა, მაგრამ როდესაც ეს პროცესი უმეცრებას, ბრბოს ინსტინქტებს ან, სულაც, პოლიტიკურ პროვოკაციას მოსდევს, მაშინ საქმე გვაქვს მავნე და მახინჯ მოვლენასთან.